امروزه تلفن های هوشمند خدمات و امکانات بسیاری را در مشت کاربران خود قرار میدهند که این میتواند بسیار شغل آمد و اثرگذار واقع گردد و در زندگی روزمره تاثیرات به سزایی داشته باشد. بیزنس مارا رونق بدهد در وقت ما صرفه جویی کند کارهای مارا شل تر کند و هزاران مورد دیگری که قادر است به بهبود وضعیت زندگی انسان کمک کند. اما ضمن این مزایا در صورت نداشتن آگاهی کافی میتواند برای ما خطر آفرین ودردسر ساز باشد!
از این دردسر ها می توان به دست یافتن افراد سود جو به اطلاعات دستگاه هوشمند شخصی اشاره کرد.
طراحی اپلیکیشن در مشهد
اندروید برای بالا بردن امنیت دستگاه های هوشمند خود عمل های زیادی را اجرا داده میباشد که لازمه ی آن مطلع بودن کاربران از چند اطلاعات بی آلایش میباشد که شما را در ازای مخاطرات احتمالی ایمن می سازد.
در هر نرم افزار اندروید شغل های زیادی می تواند صورت گیرد که از گذشته شناسایی شده اند که آیا می توانند خطر آفرین باشند یا خیر شغل های معمولی عنایت خاصی ندارند و فقط نرم افزارها را پیش میبرند البته برای به کار گیری از شغل های اصلی با دسترسی های حساس که ممکن است دردسر ساز باشد و یا اطلاعات کاربران را به خطر بیندازد، مانند دسترسی به مقعیت مکانی، دسترسی به خیال و خاطر دستگاه و... .
اندروید نرم افزارها را مجاب میکند که کاربران را از به کارگیری از این permission ها آگاه سازد تا کاربران بتوانند خود تصمیم بگیرند که از این اپلیکیشن به کار گیری کنند یا خیر؟ آیا این دسترسی در این نرم افزار منطقی است یا خیر ؟؟
مثلا دسترسی به GPS در یک نرم افزار مسیریاب تماما منطقی می باشد اما آیا دسترسی به لیست مخاطبین در یک برنامه ادیت عکس منطقی هست؟
به کارگیری از این permission ها در حین اپ بایستی تماما آشکار باشد نه این که نرم افزار دسترسی را گرفته باشد البته داخل آن به کارگیری ای از آن نکرده باشد زیرا ممکن میباشد در بکگراند و سوای آگاه بودن کاربر از آن بر خلاف رغبت مخاطب به کار گیری کند.
شاید هنگامی که تصمیم به طراحی وب و اپلیکیشن برای بیزنس خود میگیرید، تصویر نمائید که نیازی نیست اطلاعاتی در باب کارکردهای نرم افزار داشته باشد. اما در هنگام طراحی اپلیکیشن تلفن همراه این موردها مهم میباشد و مالک بیزنس یا صاحب و مالک اپلیکیشن بایستی اطلاعات حداقلی دراین مورد ها را داشته باشد. زیرا اگرکه اپلیکیشن گوشی شما دسترسی های غیر متعارفی را از کاربر درخواست کند، ممکن میباشد کاربران برنامه به آن برنامه متکی بودن نکنند و آن نرم افزار را نصب نکنند.
به چه شکل از پرمیشن های نرم افزار اندروید اطلاع پیدا کنیم
در اندروید های تحت تر از ورژن 6 (marshmallow) یا API 23 سیستم ادله اندروید برای با خبر سازی کاربران از دسترسی های نرم افزارها قبل از نصب نرمافزار لیست این دسترسی ها را به کاربر نمایش میدهد و استفاده کننده با نصب اپلیکیشن اجازه استفاده از تمامی آن دسترسی ها را به نرمافزار می دهد و بعد از نصب کاربران حاذق به غیر فعال کردن آن دسترسی ها نمی باشند و تنها میتوانند نرمافزار را حذف کنند.
این امنیت کافی خلا و از API 23 به بالا گوگل تغییراتی در سیستم ادله اندروید اجرا کرد که طی آن نمایش دسترسی ها قبل از نصب دیگر کافی عدم وجود و علاوه بر آن در درون اپ هنگام استعمال از یک دسترسی خاص برای نخسین بار پیغامی به مخاطب نمایش داده میشود که از استفاده کننده اجازه ی دادن دسترسی را تنها برای همان permission میگیرد و در صورت موافقت مخاطب نرمافزار از آن دسترسی میتواند به کارگیری کند و در صورت قبول نکردن استفاده کننده آن عملیات هیچ زمان جاری ساختن نمی شود که این منجر بالا بردن امنیت می گردد.
ضمن این به کاربر این امکان را میدهد که بعد از نصب و حتی بعد از دادن اجازه به استفاده از یک دسترسی بتواند آن permission را غیر فعال نماید و خود معلوم کند که دسترسی های نرمافزار کدام فعال باشد و کدام نباشد.
روش تغییر permission ها برای یک اپلیکیشن اندروید
برای فعال و غیر فعال کردن یک permission در یک اپ اندروید پروسه پایین را باید طی کنید
وارد نصیب settings یا تنظیمات گوشی شوید
گزینه app & notifications را انتخاب فرمائید
گزینه Apps را تعیین فرمائید
اپ مورد نظر خود را انتخاب فرمایید
گزینه Permissions را تعیین نمایید
در این کاغذ آحاد دسترسی های آن نرمافزار را مشاهده میکنید و می توانید آنهارا فعال و غیر فعال کنید.
معرفی پرمیشن های پر کاربرد
پرمیشن اینترنت
این permission جهت دسترسی به اینترنت به کار گیری میشود و نیازی به اجازه فعالیت بر در داخل برنامه ندارد و خود کار اندروید این دسترسی را به نر افزار میدهد.
این پرمیشن فقط اجازه تبادل اطلاعات از طریق اینترنت را صادر می کند و نکته این است که چه چیزی را قرار هست تبادل کند؟؟؟
وجود این پرمیشن به تنهایی خطری نخواهد داشت چون دسترسی به اطلاعات دستگاه داده نشده میباشد.
از آنجایی که اکثر اپ های امروزی بر بستر اینترنت میباشند، این پرمیشن را دارند به عنوان مثال در یک برنامه توصیه غذا درخواست شما می بایست از طریقی به خدمات دهندگان برسد که این فرمان از طریق اینترنت اعمال حادثه می افتد.
پرمیشن وضعیت شبکه WIFI و NETWORK
این دو permission جهت دسترسی به مشاهده حالت برقراری اینترنت از 2 طرز mobile network و WIFI به کارگیری میگردد و نیازی به دریافت اجازه در درون نرمافزار را ندارد و ایمنی دستگاه هوشمند را هم به خطر نمی اندازد.
پرمیشن به کارگیری از خیال و خاطر
این permission بسیار حساس بوده و به نرم افزار این اجازه را میدهد که به خیال و خاطر دستگاه دسترسی پیدا کند (هم برای خواندن و هم برای نوشتن) و در داخل نرم افزار بایستی از مخاطب اجازه گرفته شود.
وجود این پرمیشن به یار و همدم پرمیشن اینترنت در یک برنامه به این معنا می باشد که هم به اطلاعات دستگاه دسترسی دارااست هم توانمند به تبادل اطلاعات در اینترنت می باشد که این قادر است خطر ساز باشد ولی در اکثر نرم افزارها این دو پرمیشن ما یحتاج است مثلا در یک برنامه برای افزودن عکس به پروفایل قطعا بایستی این دو دسترسی صادر شده باشد پس این خود کاربر است که بایستی تصمیم بگیرد به چه برنامه ای اتکا کند و به چه برنامه ای متکی بودن نکند.
پرمیشن یافتن مختصات دقیق استفاده کننده
این permission جهت یافتن مختصات دقیق کاربر استفاده میشود و نیاز به دریافت اجازه کاربر در داخل نرم افزار دارااست و با وجود پرمیشن اینترنت و فعال بودن GPS قادر است مختصات دستگاه را ارسال نماید.
لازم به ذکر میباشد GPS به صورت اتوماتیک و با کد نرم افزار هیچ وقت فعال نمیشود و فقط خود کاربر میتواند آن را فعال و غیر فعال کند.
پرمیشن یافتن مختصات تقریبی استفاده کننده
این permission کاملا مانند پرمیشن قبل است ولی مختصات دستگاه را به صورت تقریبی پیدا می کند.
پرمیشن دفترچه تلفن
این permission به نرمافزار اجازه میدهد که به شماره مخاطبان دستگاه دسترسی داشته باشد و پرمیشن متداولی به حساب نمی آید و با وجود پرمیشن اینترنت این اطلاعات می تواند به تبادل گذاشته شود و برای فعال شدن این پرمیشن مخاطب در درون نرم افزار می بایست آن را تایید نماید.
مثلا این پرمیشن در اپ های چت مورد استفاده گریزو فرار می گیرد و وجود آن در یک نرمافزار یادگرفتن آشپزی غیر منطقی میباشد.
پرمیشن خواندن پیامک
این permission اجازه دسترسی به قرائت SMS را صادر می کند و معمولا در اپلیکیشن ها جهت دریافت کد فعال سازی از طریق SMS به کار گیری میشد که به دلیل غیر ایمن بودن و ایجاد شک وتردید و شبهه برنامه ها کمتر از این پرمیشن برای این امر استعمال می کنند و خود استفاده کننده کد را وارد می کند زیرا با این پرمیشن اپ به همه SMS های مو جود در دستگاه دسترسی پیدا می کند و البته برای راه اندازی این دسترسی می بایست استفاده کننده در نرم افزار این اجازه را صادر کند.